آمارهای منتشر شده در سالهای اخیر بیانگر آن است که چاقی در میان کودکان و بزرگسالان کشورهای در حال توسعه وبه خصوص جوامع غربی شایع، و رو به افزایش است (کوپر[4]و فیربورن[5]،2001). در سال 1999ایالات متحده اعلام کرد که حدود 30 % امریکاییها چاق هستند و 34% آنان مشکل اضافهوزن دارند. در بررسی همه گیر شناسی اضافه وزن و چاقی که در سال (1383) بر روی 89532 نفر جمعیت بالای پانزده سال ایران انجام شد، برآوردهای ملی اضافه وزن، چاقی و چاقی مرضی به ترتیب میزان شیوع 6/28%، 8/10%و4/3% را نشان داد. شاخص تودهی بدن بزرگتر از 25(25<BMI) در مردان، زنان، ساکنان شهر و روستا به ترتیب 37%،48%،7/46%و35% بود . همچنین مشخص گردید که چاقی شکمی [6]در 3/43%زنان،7/9%مردان، 5/28%ساکنان شهری و 23%ساکنان روستایی وجود دارد. در کل، چاقی عمومی و چاقی شکمی هر دو به یک اندازه در گروه سنی 64/45 سال شایعتر بودند (دلاوری، علیخانی و علاءالدینی،1386 ، به نقل از صادقی1389).
چاقی یک مسالهی سلامت عمومی است شیوع آن زیاد است، و به جای آن که در حال کاهش باشد رو به افزایش است. به طور کلی مشخص نیست که چاقی یک عامل خطر مستقل برای تندرستی است یا با ایجاد زمینه برای ابتلا به برخی از بیماری ها باعث به خطر افتادن سلامتی انسان می شود. بنابر گزارشات منتشره از. NHLBI[7]1998،[8]WHO .1998 شیوع چاقی علاوه بر اثرات نامطلوب بر سلامت و طول عمر با پرفشاری خون، دیس لیپیدی[9]دیابت نوع2، بیماری سرخرک تاجی قلب(CHD)،[10]سکته، ورم استخوان- مفاصل[11]،بیماریهای تنفسی ،ناباروری و انواع معینی از سرطان رابطه مثبت مستقیم دارد (کوپر،فیربورن و هاوکر،به نقل از صادقی1389).
خرید اینترنتی فایل کامل :
همچنین پژوهشهای بسیاری نیز به بررسی ارتباط چاقی با بهزیستی روانشناختی پرداخته (سیمون[12] و همکاران 2006,وادن[13] و همکاران 2006)[14]ونقش عوامل روانشناختی را در پیدایش چاقی بسیار با اهمیت قلمداد می کنند، به علاوه چاقی با انرژی و نشاط پایینتر، خستگی بیشتر و آشفتگی خلقی همبستگی مثبت مستقیم دارد ( ویلیامسون [15] و اونیل [16]،2002 ).
نگاهی به آمارهای منتشر شده در زمینه شیوع چاقی، هزینه های گزاف مراقبتهای بهداشتی و اثرات روانی ناشی از اضافه وزن و چاقی، ضرورت انجام طرحهای پژوهشی را مطرح می کند و نتایج این طرحها می تواند سیاستگذاریهای کلان سلامت عمومی را در آینده تحت تاثیر قرار دهد.